Mİ - MAHMUT KARAHAN

Yol mu? Hiç bitmedi

Yok mu? Gelmedi

Yokluk mu? Duyguların canına yetti

Yorgunluk mu? Yok omuzlarıma daha yetmedi

Bulut mu? Yağmurlu günlerin sahibiydi

Yağmur mu? Kasvetli duyguları ruhuma değdirdi

Çamur mu? Kalbin toprak yollarını kirletirdi

Taş mı? Bir su damlasının azmine boyun eğerdi

Gelmek mi? Gitmekle gelinmezdi

Gitmek mi? Kalana güneşi fazla görmekti

Kal mı? Hâl dili varken söylenmezdi

Lâl mi? Gururdu, duvarlarına söz işlemezdi

Çay mı? Sevmezdi

Kahve mi? Kırk yıllık değildi

Soğuk mu? Sıcak içmezdi

Avuç içleri? İçerliydi

Yorumlar

SEBEP - İLKER SONER

Öncesi olmadı yokun Sen bir yokluk kavurdun Üfledin çıkan dumana Dağıldı kokusu dünyamızda. Nedir bu his alaca Nefesin mi Yoksa Yok mu Kalır burnumuzda. Şimdi Ne sebeptir Ne sebep olamaz İntiharımıza...

Devamı

HAKİKATLERİN ACI EŞİĞİ - İLTÜZER OKAN

Hayatımızda doğruluk adı altında yaşadığımız her ne varsa, tamamının sınırında durulan bir nokta vardır: Hakikat... Çok basittir ama çoğu zaman basit diye dikkate alınmayan bu hassas nokta, ‘acı eşiğinin’ zorlandığı an onunla yüzleşmek zorunda kalınır. Bu yüzleşme kimi zaman hakikatin kendisiyledir, kimi zaman ise sadece acısıyladır. Reis Bey (Hâkim)... Hakikatin hem kendisiyle hem de acısıyla yüzleşen adam. Duruşma esnasında kullandığı “ Suç her zaman edebiyata muhtaçtır. Siz kupkuru hakikate cevap veriniz! ” cümlesi, onun hayata bakışının, kendi gözünde doğru olduğuna inandığı gerçeklerinin bir ifadesini verir. Fakat her gerçek doğru mudur? Bu soruyu kendi elleriyle yazdığı mahkeme defteri yanıtlar: Hakikati biliyor, fakat hakikatle çelişse bile kendi doğrusunu uyguluyordu. Yargıladığı bir genci suçlu olduğuna inanmadığı halde idama mahkûm etmişti. Kendince doğru olanı yapmıştı ve bunu “ Mahkum ettiğim o değil, mücerret fiildir... Varsın, bir kötünün bürünmesi ihtimali olan masu

Devamı

TENÂKUZ

Bu Blogda Ara