Biliyorum,
Bundan böyle yerim olmayacak senin yurdunda
Ve ahlak bekçilerini uyandıramayacağız beraber.
Otostop çekip,
Gülemeyeceğim kapitalizmin kötü esprilerine
Yine bilmeyecek ağladığımı kimse
Başın göğsümde.
Bir hayır vardır söylenecek,
Olmamalıydı zaten.
Yalancıydı diye teselliler dökecek,
Süslü pejmürde bir kadın.
Bir diğeri yazdığım her şiiri,
Kendi üzerine çekmeye devam edecek.
Ta ki, zaman asıl yüzümü
Sessiz sevene gösterecek.
Benimle yaşamadan beni sevmek
Gönlüne kerece ukde düşürecek.
Her zaman olduğu gibi
Kendime dair
Onlara anlatmaya çalıştığım her şey
Bir esrar sanrısında
Daha ontolojik gelecek
Ve biri çıkıp yine;
“Buraya nereden geldik”
Diyecek.
Tanrı buradan söylesin sana
Kandırmıyorum değil mi?
Kandırıyorsam eğer seni
İnan hayat bizi kandırdığı için,
Öyle güzel kanıyorum ki
Öyle güzel
Gülünce, yakıyorsun içimi.
Yakıyorsun da
Atamıyorum
İçimdeki yokluğun küllerini.
Sevgilim,
Delireceğim.
Bir insan,
Bir insana
Para verecek şimdi.
Yorumlar
Yorum Gönder