AZİZ İSTANBUL - MERVECAN ORAK

AŞIK;

Bir gözyaşına dalıyor insan;

Gözyaşı 'his' diyarlı!

Ve kaygılı umudunun

Dört yanı denize sitemli

Bir tarafı hırçın, diğer tarafı zarif..

Ve bir şeyler anlatır gibi:

Galata masum, Kızkulesi tarafsız.

Beyoğlu sırra kalem basmış 

Aziz İstanbul..

Biriktirdiğin acıları, sıralı yolculuğa savurdun

Bir yanın suskun

Bir daha asla yaşamayacağın; struma

Özlemi teğet geçerken,

Aziz İstanbul..

Hep seni sevmeyenleri severek,

Hep seni sevenin gözlerinden,

Kalabalıklara kucak açarak,

Somut savaşların, soyut aşklarına şahit oldun..

Senin ruhunun derinliklerine özlem..

Ah aziz İstanbul. .

Kucak açtığın yalnızlığıma, sen tutkusu...

İSTANBUL;

Yüzümü astığım soğuk denizlere,

Sayılı sandal biriktirdim,

Çarptıkça içimdeki kayalıklara.

Anladıkça deli siyahım;

Masum akını.

Bir ölümü koklamakta gerekir bazen.

Sanki ölüm kötü kokabilirmiş gibi..

Ah! Evladım Kızkulesi; 

Tarafsız aşkını hapsettiği yosunlara

Bir bir şahidim..

Struma nasıl da unuturum seni..

Zehri açken,

Özün ilaçken, 

Ben İstanbul;

İstanbul’um işte. 

Zalim, tehlikeli ama bir o kadar da güzel. Ben hep ihanet ederim ama yine de sevmeye devam ederler..!